Onze dochter van 7 jaar had al een aantal weken erge hoofdpijn. De huisarts schreef haar grote hoeveelheden ibuprofen voor, die ze indien nodig moest innemen. Ook werd er afspraak bij de KNO-arts gemaakt en moest ze een hoofdpijn-dagboek bijhouden. Haar hoofdpijn-dagboek begon met de volgende woorden: tik tik tik. ’s Morgens is het tik tik tik, ’s avonds is het net zo hard, maar dan sneller: TIKTIKTIKTIKTIK! Daarnaast tekende ze haar hoofd met een kabouter die een hamer in zijn handen vasthoudt erin. De kabouter slaat met de hamer aan de binnenkant van haar hoofd, vlak boven haar oog. Erbij schrijft ze: ‘As er regen is dan help ik geen hooftpijn meer want dan valt het kaboutertje om’. De volgende bladzijde begint met ‘Ik hep hooftpijn en het is niet fijn’. Ze staat op met hoofdpijn, en gaat ermee naar bed. De ibuprofen helpt niets en vraagt steeds waarom ze niet meer ibuprofen mag.
De KNO- en de kinderarts vinden niets wat haar hoofdpijn kan veroorzaken. Ze vinden het verontrustend dat ze zoveel ibuprofen slikt en ze ’s morgens al hoofdpijn heeft. Ze krijgt een MRI-scan, daar is echter niets op te zien… De kinderarts schrijft een nog hogere dosering ibuprofen voor…
Mijn dochter zegt ‘Ik heb ruzie met mijn hoofd (omdat ik hoofdpijn heb)’. Ze zegt ‘De kabouter is niet blij is, die is boos. Hij wil eruit, en weet niet hoe.’
Een paar weken na de eerste afspraak bij de huisarts komen we bij Willy van der Lei. Ze meet haar middels electro acupunctuur helemaal door: uit de metingen komt dat ze een tekort aan ijzer en vitamine B12 heeft. Ook de lever geeft een verkeerde meting aan. Willy raadt aan om ijzer- en vitamine B12 tabletten te slikken, ze geeft vast een klein voorraadje aan ons mee en bestelt de juiste tabletten voor ons. Willy laat ons een model van de mesologie zien: volgens de mesologie is de plek op haar voorhoofd, waar de kabouter tegenaan slaat met de hamer, de plek van de lever. Wat precies klopt met de metingen…
De volgende dag zegt mijn dochter tegen me: ‘Mam, dit (ijzertabletje) helpt beter dan het drankje van de dokter…’ De dagen er na gebruikt ze ibuprofen, maar wel minder. Ze geeft aan dat ze minder last heeft van rennen en nog maar de helft van lawaai.
Langzaam maar zeker gaat haar hoofdpijn over. Zo’n twee weken na het bezoek aan Willy stoppen we met het hoofdpijn-dagboek. ‘Mam, Willy is slimmer dan de dokters…’ Nu houden we haar ijzer en vitamine B12 in de gaten, en krijgt ze regelmatig vitamine B12 en ijzertabletjes. Het gaat helemaal goed met haar.